vrijdagavond ben ik richting Davos gegaan om mijn Jopie te gaan opzoeken. Jasmijn en Sem hebben mij met de trein weggebracht naar Utrecht. Voor Sem de eerste keer in de trein!
Om 9.00 uur vertrok de nachttrein richting Zwitserland. Een lange reis van ongeveer 13 uur waarvan ik een deel geslapen heb. De grote koffer die ik bij me had trok nogal wat aandacht van de douane en hij moest dus grondig geïnspecteerd worden.. De hoeveelheid dameskleding en potjes en doosjes met kraaltjes en een stapel (lege) plastic zakjes maakten het nog interessanter. Mij lieten ze achter met het probleem hoe de koffer weer dicht te krijgen, wat uiteindelijk in het smalle treingangetje na veel moeite pas lukte.
Na twee keer overstappen en het laatste uur staan in een overvolle trein met skigangers (ze stappen al vanaf Zürich in vol ornaat en soms gehelmd op de trein), kwam ik in Davos Dorf aan waar Joke mij op het perron opwachtte. Gelukkig herkenden we elkaar nog wel, of komt dat door het webcammen? Dit is natuurlijk een flauw grapje, want het was heel fijn om elkaar weer te kunnen omhelzen. Joke was er duidelijk beter aan toe, want nu kon ze een eindje lopen en toen ik haar wegbracht naar Schiphol zat ze nog in een rolstoel.
We moesten een klein stukje met de bus en kwamen toen aan bij de Wolfgang Klinik, een Duits ziekenhuis voor allergie-, eczeem- en astmapatiënten waarvan een deel Nederlands voor Nederlandse astmapatiënten, het NAD.
Joke heeft een mooie kamer en heeft alle aan de kasten geplakte kaarten die ze inmiddels heeft ontvangen laten zien.
's Middags nog een heel eind gelopen, wat al lang geleden is zonder rolstoel. Er zouden rond het meer veel handtamme eekhoorns zijn maar die zijn we toen niet tegengekomen. Zelf heb ik ze vanmorgen toen ik ging wandelen wel gezien, een beetje tot verdriet van Joke die niet meegegaan was. Maar wel foto's gemaakt natuurlijk!
Wij hebben geslapen in het gastenverblijf waar we een tweepersoonskamer hebben besproken.
Vanavond gaan we in Davos Dorf de berg op met een liftje en gaan gezellig ergens heerlijke echte Zwitserse kaasfondue eten.
Morgen zal ik meegaan met Joke die een gesprek met een psycholoog heeft en een longarts. Morgenavond vertrek ik naar huis en zal ik mijn Jopie weer een hele lange tijd moeten missen. Dat kan ik eigenlijk alleen maar verdragen omdat ik hoop dat de opname in Davos zin zal blijken te hebben en dat ze een stuk gezonder terug zal komen.
Hierbij nog wat foto's van een tamme eekhoorn, een tamme notenkraker die het geluid van mijn camera imiteerde en een letterlijk handtamme zwartkopmees.
Hans Strootman
